6 - Keelholte
Hoofdstuk 6 - Paragraaf 1
6. Keelholte

6.1 Resonantie

Als de naam Dizzy Gillespie valt, zegt iedereen: ”Oh ja, die weergaloze negertrompettist die met bolle wangen speelt.” En een bolle keel, voeg ik er dan direct aan toe. Hij laat keelholteconstrictoren en verhemeltespanners/platmakers dusdanig gedeeltelijk ontspannen dat de beide holtes, keelholte en mondholte, optimaal te gebruiken zijn voor resonantie, dus klankweerkaatsing.

Ook in het lichaam is er plaats voor akoestiek. Dat is makkelijk aan te tonen. Iedereen die wel eens naar een disco of in een feesttent is geweest, voelt de dreunende bassen op zijn middenrif trillen, mee resoneren. Bij het zingen hoor je verschillende tonen in het lichaam trillen (zie de tekening van Michel Ricquier)



Zo genas een Engelse arts zijn eigen leveraandoening door dagelijks een paar uur op een cello te spelen. De grondtonen daarvan veroorzaakten een dusdanige frequentie van trilling dat de lever geheel herstelde. Blinde mensen die muziektherapie volgen, voelen de piano trillen via het bot van bijvoorbeeld de schedel.




Ook de botten rond de keel resoneren mee. De sponsachtig opgebouwde structuur kan de trillingen voortplanten. Zo is er bijvoorbeeld ook trillingscontact tussen gebit/kaken en de rest van de schedel, maar ook met het gehoor, via de gehoorbeenderen. Behalve dat je de klank hoort via je oorschelp, trommelvlies, etc. naar de gehoorzenuw en vervolgens naar je gehooropvang- en associatievelden (regelvelden) in de hersenen, neem je klanken ook waar via de beenderen.

Twee andere voorbeelden: als je op een weg staat en er een zware vrachtwagen of tram passeert, voel je duidelijk de trillingen. En Indianen legden hun oor op de grond en konden dan ongeveer zeggen hoever de vijand nog weg was.


6.1 Resonantie