5. Ademsteun/>
5.15 Viool en Tong
Viool en tong
Veel aandacht besteden wij op deze website aan de neurofysiologische en functioneel anatomische samenhang die er is tussen het middenrif en het verlengde merg, de hersenstam en dus ook de hersenzenuwen..Bij blazers adviseren wij zo snel mogelijk te beginnen met oefeningen van middenrif, ademsteun etc tegelijk met mond-keel-tong en stemfuncties.
Zie ook
Hoofdstuk 14, paragraaf 7
Altenmüeller
De reden daarvoor kunt u vinden in uitvoerige beschrijving van de zenuwverbindingen tussen middenrif en het hoofd.
Hoofdstuk 62, paragraaf 4
Brouwer
Prof.Dr.Daniel Garliner was de grondlegger van Myofunctional Therapy in Dental Practice, Bartel Dental Book Co, New York.Hij toonde het nut aan van specifieke oefeningen van het mond-,tong- en keelgebied voor kinderen met spraak, slik, spraak, fluit,zang en mimische storingen, zie onze Orbi Pull exercises Hoofdstuk 35, paragraaf 13
John Diamond,M.D. beschrijft in zijn Your Body Doesn’t Lie de rol van de actieve tong positie in het vioolspel. Teveel gekromde tongtip en het buigen van de linkerpols kunnen leiden tot problemen bij het spelen. Door de tongpunt direct achter de snijtanden te plaatsen op het harde verhemelte kunnen o.a. de polsproblemen worden opgelost, hoe vreemd dat ook klinkt. De verkromming wordt namelijk opgeheven en er komt meer ruimte in mond- en keelholte.
Onderzoek bij talloze violisten toonden aan dat als men bij het spelen de tongpunt direct achter de bovenste snijtanden houdt er meer energie is. Wordt de tong teveel gekromd dan zul je ook een grotere spanning in het mond-keel- en nekgebied krijgen. Stress kan daardoor optreden, verminderde resonantie interferentie tussen trillingen in de lichaamsholtes en de klankkast in de viool.
Tijdens onze eigen filmopnames van de Total Breathing Concept fim met Tinta van Altenstad , concertmeester van Holland Symfonie deden wij de volgende test.
Door met een voorvergebogen hoofd te spelen werd de klank ogenblikkelijk minder open, gespannen en rigide. Zodra je het hoofd voorover buigt trekt de tong zich naar achteren en wordt de mondkeelholte afgeplat en kleiner. Ook worden de longtoppen gecomprimeerd. En hierdoor wordt de ademhaling ter plekke gestagneerd. En daarmee het hele adempatroon gestoord.
Diamond beschrijft dan ook een pijnlijke tong die veroorzaakt wordt door een continue verhoogde spanning.
|